Foam expositie 13-02-2009 t/m 13-05-2009

In 1959 publiceerde RICHARD AVEDON, toen een van Amerika's beste modefotografen, een opvallende serie portretten met als titel: OBSERVATIONS, die een opzienbarende nieuwe bijdrage vormden aan de portretfotografie.
Het waren voornamelijk foto's van beroemdheden en bekende mensen uit het openbare leven, met het opmerkelijke verschil dat ze ook onverwachte kanten en nuances over die personen onthulden.

Het leek of men Pablo Picasso, Judy Garland en de hertog van Windsor - overbekende verschijningen op foto's - voor de eerste maal te zien kreeg. Het was duidelijk, dat Avedon iets had toegevoegd aan de portretkunst; zelf had hij er deze verklaring voor.
"Doordat ik de foto's maakte geven ze mijn gevoelens weer ten opzichte van die mensen".
Goede portretfotografen leggen een deel van zichzelf in hun foto's, ook al zijn het foto's van bekende persoonlijkheden - veelal schilders,
acteurs en schrijvers - met een uitgesproken karakter.
Bert Stern, bekend door zijn warme, romantische platen van mooie vrouwen, toont zijn modellen zoals hij ze ziet op het moment, dat zij de studio binnenkomenn.
Philippe Halsman beweert, dat een portret gewoon niet goed is als de fotograaf niet getuigt van de mens, die hij fotografeert.
Wat is nu bepalend voor de persoonlijke stijl van een portretfotograaf?
Fotografen doen dat op verschillende manieren. Het resultaat hangt steeds weer af van het cameratype, de gebruikte lichtsoort, de gekozen achtergrond, de wijze van poseren, en vooral het contact, dat hij met zijn model opbouwt .
De stijl van Avedon is elegant en breekt met conventies. In de jaren 40 baarde hij als jong fotograaf opzien in de modewereid, toen hij doordrong tot de pagina's van Harper's Bazaar met een serie ongedwongen en in die tijd hoogst onconventionele foto's van modeIIen, die op blote voeten over een strand holden.
Hij was tien jaar toen hij met een boxcamera zijn eerste portret maakte van de componist Sergei Rachmaninoff, die hij had opgewacht op de achtertrap van diens New Yorkse flat.
Ricard Avedon gebruikte meestal een eenvoudige lichtopstelling, met een 1.500-watt spotlight vlak boven de camera en maakte zo portretten van een klassieke elegance; hij retoucheerde ook z'n afdrukken om bijvoorbeeld een golvende schaduwlijn te accentueren.
Achtergronden liet hij meestal achterwege zodat bij voorbeeld de prachtige zwanehals van, Signora Gianni Agnelli echtgenote van de eigenaar van Fiat, mooi uitkomt. Hierdoor ontstond de koele en gestroomlijnde uitstraling van een beeldhouwwerk.
Avedon koos dus een dusdanige pose en belichting, dat haar sierlijke hals alle aandacht kreeg; ook retoucheerde hij de voltooide afdruk om de zachte ronding van de schaduw duidelijker te doen uitkomen.
Het resultaat was en is nog steeds een karakteristieke bijna karikaturale sublimatie.

Bron: Time-Life International ltd