Het ligt op straat

De fotografie van Guillaume Ehrenfeldt wordt gekenmerkt door een grote mate van openheid.
Je wordt als het ware de foto ingetrokken en daardoor neem je zelf ook deel aan het event dat hij eerder heeft vastgelegd. Dat hij met open vizier fotografeert kun je zien uit de reactie van diegenen die het decor bevolken; de toevallige voorbijgangers die iets doen dat in het normale straatbeeld opvalt. Guillaume legt dat vast met een vanzelfsprekendheid en altijd mooi verlicht, zodat het lijkt of alles al van te voren was bedacht en daarna strak geregisseerd werd.
Wat een filmploeg aan de hand van een draaiboek en veel takes tot stand brengt, doet hij in z'n eentje. Hij overziet de situatie, het komische of het bizarre er van en komt daarna snel in actie.Snelheid is geboden hij kan het immers niet overdoen, het is eenmalig en een voorbij snellende auto door het beeld kan op het laatste moment nog roet in het eten gooien.
Of de persoon in kwestie draait zich plotseling om of voert een andere handeling uit, waarna het geplande moment totaal mislukt. Dat is dan ook de grote frustatie waarmee je moet kunnen leven als je dagelijks 2 uur in de openbare ruimte doorbrengt en probeert datgene uit het straatbeeld te lichten dat speciale aandacht waard is of de eigen nieuwsgierigheid bevredigd. De beelden van Guillaume Ehrenfeldt zijn informatief en uitnodigend tegelijk.
Door de samenhang met hun omgeving lijken de mensen die in zijn foto's figureren ons iets te zeggen te hebben. Hij voert de regie met een soepele pols, waardoor zij op een onbevangen wijze met ons communiceren en ons een warm gevoel geven.

Peter Marcuse - Amsterdam,12-09-08

zie ook: http://www.switchimage.org/phlog/phlog.html