Tableaux Parasisiens

FRED BROMMET 1924-2008
Fred leerde ik kennen in 2005 tijdens de opening van de expositie "Parijs was mieters" in het Stedelijk Museum Schiedam, gewijd aan de fotografie van Nederlandse fotografen in Parijs van 1945 - 1965.
Voor mijn vrouw een hernieuwde kennismaking nadat zij al 40 jaar eerder als mannequin bij Balmain door Fred gefotografeerd was.
Fred werkte voor de bekende couturiers dus ook voor Balmain, maar hij was ook een tijd lang de fotograaf van het ballet van de Parijse Opéra.
In zijn boek Tableaux Parisiens is dat naast portretten van bekende mensen mooi gedocumenteerd. Voor dit boek uit 1997, helaas nooit in de handel gebracht, zou ook nu veel belangstelling zijn.
Om in deze lacune te voorzien besteed ik er daarom aandacht aan en uiteraard ter nagedachtenis aan Fred zelf die ik jammer genoeg te kort heb mogen meemaken.

De fotografie van Fred voldoet in alle opzichten aan het beeld wat we over Parijs van vlak na de 2e wereldoorlog hadden, sterker nog hij maakt het compleet.
Parijs was in tegenstelling met andere grote steden in 1944 practisch ongeschonden bevrijd, voornamelijk omdat de bevelvoerende duitse commandant generaal Von Choltitz het bevel van Hitler negeerde om de stad met de grond gelijk te maken.
Daardoor bloeide de stad van mode en cultuur weer snel op en oefende als van ouds weer een enorme aantrekkingskracht uit, ook op mensen zoals Fred Brommet die na de oorlogstijd wel iets meer van het leven wilden en om inspiratie op doen.
Na een lastige aanloop periode had hij in Parijs vaste voet gekregen met een eigen fotostudio samen met zijn franse vrouw Micheline. Ze deden veel reclameopdrachten en verder had Fred als hij onderweg was altijd z'n camera klaar om met zijn scherpe blik die momenten vast te leggen, die tot metaforen werden van hoe Parijs in die tijd was en hoe wij het ook in onze herinnering willen bewaren.
Het doet ook denken aan de film Irma la Douce uit 1963, regie Billy Wilder met Jack Lemmon en Shirley Maclaine in de hoofdrollen.
Maar in tegenstelling met de gechargeerde overdaad van die film zijn Fred's foto's de werkelijkheid zoals je die beleefde als je er zelf in de 50tiger jaren bent geweest. Voor wie die herinneringen niet kan koesteren, zijn de foto's in de archieven van het Maria Austria Instituut in Amsterdam, de stad waar Fred na zijn terugkeer uit Parijs tot aan zijn overlijden in Februari van dit jaar gewoond en geleefd heeft.

Peter Marcuse Amsterdam 27 sep'08

Zie voor Fred's fotografie: http://www.liveinternet.ru/users/netto_to/post74256377